“Eet echt voedsel. Vooral planten. Niet te veel”. (Michael Pollan)
“De dokter van de toekomst zal geen medicijnen meer geven, maar zal zijn patiënten interesseren voor de zorg voor het menselijk lichaam, voor voeding en voor de oorzaak en de preventie van ziekte”. (Thomas Edison, 1847)
“Als je altijd achter de kudde aan sjouwt, loop je altijd in de stront”
“Vroege vogels vangen de dikste wormen”
“Vandaag ben ik gaan lopen. En waar ik loop is van nu af aan een weg.”(Acda en De Munnik)
Een reis van duizend mijl begint met de eerste stap (taoïstisch gezegde)
“Als de jonge haan kraait, dan moet de oude in de pan” (as den jonge haene kraait, dan mut den oalden in de panne) (tante Dora)
“Een coach helpt je op weg om je eigen pad te vinden en niet te verdwalen” (moi)
“De zee van tijd heeft het mooiste strand” (Loesje)
“Pluk de dag, niet alleen als het een roos is, of een madeliefje. Pluk hem ook als het een distel is” (Patricia de Martelaere)
“Een pad ontstaat door er op te lopen”
“De langste weg is die waarop men struikelt”
“In het niet-weten van sommige dingen ligt een grote wijsheid” (Hugo de Groot)
‘Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik wel kan’ (Pippilotta Victualia Rolgordijna Kruizemunta Efraïmsdochter Langkous)
“Sommige dingen zijn zo vanzelfsprekend, dat we vergeten er dankbaar voor te zijn’ (onbekend)
‘De zin van je leven…. die schrijf je zelf’ (onbekend)
‘Balans is niet iets wat je vindt. Het is iets wat je creëert’ (onbekend)
“Where words fail, music speaks’ (onbekend)
“Mislukking is de moeder van succes”
“Een wijs man zoekt het in zichzelf, de dwaas zoekt het in anderen” (Confucius)
‘Sometimes the smallest things take up the most room in your heart’ Winnie the Pooh
“De omgeving van de mens is de medemens’ (Jules Deelder)
Laat je verfrissen, inspireren en verleiden tot ‘nieuw’ worden in plaats van ‘de oude’ te worden.
Het lichaam is volmaakt en onschuldig. Het heeft het geheugen van een olifant en ziet toe op al onze innerlijke waarheden, het is geen vijand maar een bondgenoot. Het kent ons ‘heilige plan’, onze levenstaak en levenslessen, en laat ons op gezette tijden voelen of we daarmee in overeenstemming leven – of niet.
Is gezond zijn hetzelfde als de afwezigheid van lichamelijke ongemakken en ziekte? Hangt onze kwaliteit van leven af van een perfect functionerend en uitziend lichaam?
Met veel technische middelen worden ziekten bestreden die steeds weer optreden, maar tegelijkertijd stelt men vast dat de mensen niet gezonder worden.
Binnen het technische wereldbeeld is onze lichamelijke en psychische gezondheid de afgelopen decennia toch voornamelijk een zaak van anderen geworden: de dokter of specialist, fysiotherapeut of psycholoog. In plaats dat we bij lichamelijke klachten de rust en de tijd nemen om te kijken naar onze leef-, eet- en denkgewoonten, rennen we bij elke kriebel in maag of geest naar de huisarts. Die mag vervolgens zeggen wat we ‘mankeren’, en van daaruit gaan we onze levenshouding bepalen: word ik slachtoffer en ga ik nu mijn omgeving manipuleren, zet ik het leven nu op de handrem? Of … zie ik ziekte of beperking als een uitnodiging om mezelf op een dieper niveau te ontmoeten en tot meer bewustzijn te komen.
Het lichaam is geen machine die van buiten gerepareerd kan worden.
Wu wei: we hoeven niets te worden want we zijn alles al. We hoeven naar niets te zoeken en we hoeven niets te vinden want alles is er al. We hoeven niet te strijden om te krijgen wat we denken nodig te hebben, en we hoeven onze waarde niet meer te bewijzen door krachtmetingen met anderen. Als je gaat beseffen dat je perfect bent zoals je bent, dat je naar niets hoeft te zoeken om gelukkig te kunnen zijn, voel je de ontspanning, je voelt je beter, dingen gaan moeitelozer en er komen gebeurtenissen en ontmoetingen op je pad waarvan je denkt: he, wat toevallig, dit is precies wat ik nu ‘nodig’ had.
Het lichaam heeft het geheugen van een olifant. Ervaringen die wij vergeten of weggestopt hebben en waarvan we ons niet bewust meer zijn, hebben voor ons lichaam nog elke dag gevolgen, en het laat door klachten, pijn, vermoeidheid, overgewicht of ondergewicht op gezette tijden weten met welke ervaringen het nog niet in het reine is. Het is tijd dat we het lichaam haar stem teruggeven als waarschuwer, inzichtgever en wegwijzer.
Als we bezield willen leven en wezenlijk willen zijn, moeten we leren belichaamd te leven.
Je moet niet meer denken in termen als imperfectie en gemis, mooi of niet mooi, dun of dik, beperkt of niet beperkt, ziek of beter. Het lichaam is niet je vijand maar een wijze bondgenoot die je probeert te herinneren aan de verlangens van jouw ziel: aan wat je hier op aarde komt leren, en wat jij anderen komt leren.
Wat wil het leven van mij? in plaats van ‘wat wil ik van het leven?’
Gezond zijn is geen recht, plicht, doel of bestemming.
Een ziekte is geen vergissing van het universum, maar een symbool van de verlangens van de ziel en een kans om zichzelf beter te begrijpen.
Wie het ziekzijn wil verdringen, ontneemt de mens de basis van zijn bestaan. Als je denkt dat je het ziekzijn kunt uitbannen, begrijp je den zin van het leven niet. Ziekten niet accepteren betekent je mens-zijn niet aanvaarden (Anselm Grün)
O zeker, ziekte weerspiegelt onbalans. Maar wie heeft ooit gezegd dat we voortdurend perfect in balans moeten zijn? Wat een absurd streven! Genezing is heelwording. En heelwording is je verzet opgeven tegen dat wat is, je verzoenen met wat zich in de realiteit voordoet.
Velen van ons voelen zich al lange tijd te moe, te futloos, te lamlendig, te gestrest. Maar wat doen we? In plaats van ons echt van deze gevoelens bewust te worden en ze er te laten zijn, rationaliseren we ze weg, sporten ze weg, drinken ze weg, of slikken ze weg met pilletjes. Want: we moeten door, het leven moet door, en het liefst zoals het altijd ging. We leggen de stem van ons lichaam en dus onze ziel het zwijgen op en sjouwen door. Om maar niet te hoeven voelen wat we werkelijk voelen en hoeven te weten wat we diep van binnen echt wel weten.
Genezing is niet beter worden, maar innerlijk ‘heel’ worden; het is het herstellen van de connectie tussen lichaam, geest en ziel.
Wat we denken, voelen, dromen, dat worden we. En wat er overblijft als we loslaten, dat zijn we.
Het is niet zo dat je spiritueel hebt ‘gefaald’ als je ziek wordt, zoals tegenwoordig in zogenaamde spirituele kringen weleens wordt gedacht. De vraag ‘wat is de reden dat je dit voor jezelf hebt gecreëerd? is veel te veel op het schuld- en boeteprincipe uit de kerk gebaseerd.
Geluk zit niet in het veranderen van hoe je nu bent, maar in het ontspannen in hoe je nu bent. Om ruime te scheppen voor transformatie moeten we af van het denken in imperfectie en gemis. Deze levenshouding is de voornaamste oorzaak van burn-out en arbeidsverzuim. Juist door acceptatie van wat er is neem je een grote blokkade weg en hou je het leven niet langer tegen.